Rozdział 1

Kolejny nudny dzień w szkole, na szczęście pociesza mnie fakt, że to już ostatnia lekcja, ciekawe jak to będzie dzisiaj gdy spotkam się z Chris'em żeby mi wytłumaczył matmę, wgl. nie rozumiem tego znienawidzonego prze ze mnie przedmiotu. Z zamyśleń wyrwał mnie dzwonek, szybko się spakowałam, przełożyłam torbę przez ramie, włożyłam słuchawki w uszy i puściłam muzykę. Szłam w stronę wyjścia długim szkolnym korytarzem, było dość spokojnie, pewnie dlatego, że było to już po 8 lekcji,

gdy tak szłam nagle ktoś na mnie wskoczył, a ja się przewróciłam z tym 'kimś', już chciałam na tego 'kogoś' nawrzeszczeć, ale gdy się obróciłam, zobaczyła Chris'a, wybuchłam głośnym niepohamowanym śmiechem, a Christian śmiał się razem ze mną. Leżałam na podłodze, śmiałam się i nie mogłam przestać, nagle mój kochany przyjaciel pochylił się nade mną i zaczął mnie łaskotać, śmiałam się jeszcze głośniej, nagle z swojego gabinetu wyszła pani wicedyrektor, i zaczęła swój wykład.

- Dzieciaki wstawać! - wydarła się na nas, momentalnie ja i Chris wstaliśmy przed nią na baczność.

- Przepraszamy - zaczęłam.

- Dobrze, ale róbcie takie rzeczy w domu, bo w szkole raczej nie wpada.

- Ale ja ją tylko gilgotałem.- powiedział Chris jakby był małym dzieckiem.

- Tak, tak... Ja już dobrze wiem, że chciałeś poderwać tą dziewczynę - powiedziała, a ja znowu wybuchłam śmiechem.

- Pro pro proszę pani, to jest tylko mój przyjaciel, on nigdy by mnie, hahahah nie.- wydukałam przez śmiech

- Dobrze idźcie już do domu, bo jak się spodziewam to macie już koniec lekcji.

- Dobrze dowidzenia.- powiedziałam jednocześnie z Chris'em.

Gdy już wyszliśmy na zewnątrz zaczęłam:

- Ty durniu! No i teraz przez ciebie mam złą opinię u Dyrki.

- Tak, tak, jak zawsze prze ze mnie - zrobił taką smutną minkę, że nie mogłam na niego patrzeć.

- Ojej, no przepraszam.- przytuliłam go.

- Yhym, uznajmy, że przyjmuje przeprosiny.

- Cooooo? - przeciągnęłam - Uznajmy? 

- No dobra przyjmuje.

- No właśnie.

Gdy tak szliśmy gadaliśmy o wszystkim i o niczym, uwielbiałam z nim gadać był ideałem przyjaciela, zawsze mogłam na nim polegać, kiedy tylko go potrzebowałam on był przy mnie, kiedy tak rozmawialiśmy nagle podjechało jakieś czarne sportowe auto, z przyciemnianymi szybami i zatrzymało się koo nas, gdy ktoś otworzył szybę, okazało się, że to Justin, ten zadufany w sobie idiota, oczywiście to był przyjaciel Chris'a więc się nie odzywałam.

- Elo Chris - powiedział - O cześć Miley - dodał po chwili.

- Cześć.- odpowiedziałam z niechęcią, po czym Christian zrobił to samo, ale już z entuzjazmem.

- Podwieźć was? Jadę w waszą stronę.

- Nie, nie chcemy robić problemu - szybko odpowiedziałam.

- Ale to nie problem, wsiadajcie.

- Chodź Miley - powiedział do mnie Chris.

- No dobra - odpowiedziałam mu przez zęby i zabójczym spojrzeniem spoglądnęłam na Chris'a.

Ja siedziałam z tyłu, bo nie miałam zamiaru siedzieć koo tego kretyna, gdy tak jechaliśmy ja nie odzywałam się, tylko Christian z Justinem cały czas coś paplali, na szczęście miałam słuchawki na uszach i głośno włączoną muzykę, co ich zagłuszało. W pewnym momencie Justin zatrzymał się pod domem >KLIK< mojego przyjaciela, ja chciałam też wyjść ale Justin powiedział, że mnie odwiezie też pod dom, niestety tak namawiał, że musiałam się zgodzić, przytuliłam Chris'a i przesiadłam się do przodu. Z powodu, że miałam rozładowany telefon to nie mogłam słuchać mojej muzyki, więc wpatrywałam się cały czas w szybę i 'podziwiałam widoki' i rozmyślałam.

- Co tam widzisz? - zapytał Bieber.

- Nic...

- No jak to nic? Przecież widzę, że cały czas się tam patrzysz.

- Patrzę, bo lubię...

- Miley, odczuwam, że mnie nie lubisz...

- Aha, to dobrze czujesz.

- Co ja ci zrobiłem?

- Wszystko.

- Nie prawda kochanie.

- Nie mów do mnie kochanie.- powiedziałam przez zęby, teraz przesadził.

- Ejjj.

- Przejechałeś.- burknęłam.

- Co?

- Przejechałeś.

- Ale co?

- Mój dom! Zawróć.

- Okej już, już - w tym momencie Justin popatrzał czy nic nie jedzie, skręcił w jedną z uliczek, a następnie zawrócił, zatrzymał się pod moim domem. >KLIK<

- Dzięki i pa - chciałam wyjść z samochodu, odpięłam pas, otworzyłam drzwi i już wyjęłam nogi, gdy nagle on złapał mnie za nadgarstek - Puść! Chce wyjść - krzyknęłam.

- Nie powiedziałaś mi.

- Czego?!

- Dlaczego mnie nie lubisz.

- Bo nie - wyrwałam mu się i poszłam do domu.

Gdy weszłam, zobaczyłam tatę gotującego coś w kuchni >KLIK<, podeszłam i przywitałam się.

- Jak tam w szkole? - zapytał.

- Całkiem dobrze.

- Jakieś oceny?

- Nie tato, dzisiaj nie. A właśnie koo 18 idę do Chris'a pouczymy się razem matmy.

- Dobrze.

Poszłam do mojego pokoju, gdy weszłam zobaczyłam w nim moją 'kochaną' siostrę szukającą czegoś w mojej szafie.

- Czego ty tam szukasz mały gnomie! - wydarłam się.

- Bluzki...

- Po co ci moja bluzka??? Masz swoje.

- No i co? Potrzebna.

- Wypad z mojego pokoju!

- Zamknij się - w tym momencie się wkurzyłam, wzięłam ją za rękę i wyprowadziłam za drzwi, zamknęłam je i zakluczyłam więc mogła się tylko dobijać. Zaczęłam sprzątać mój pokój, trochę mi to zajęło, spojrzałam na zegarek, była już 17.00 więc zaczęłam się ubierać, ponieważ wychodziłam do Chris'a.

_________________________

Heeej ! Więc napisałam już 1 rozdział, mam nadzieje, że się podoba. :D

Wiem, że dopiero zaczynam ale jeżeli ktoś to czyta to niech doda komentarz,

to na pewno zmotywuje do pracy, a poza tym będę wiedziała czy 

ma sens żebym pisała opowiadanie :D

Jak będzie min. 5 kom dodam kolejny rozdział. :)